wing chun tarihce

Kung-Fu’nun M.S. 6.-7. yüzyıllarda Budizm öğretilerini Hindistan’dan Çin’e getiren Bodhidarma’nın buradaki Shaolin (Sil Lum) tapınaklarını ziyareti sırasında ortaya çıktığına inanılmaktadır. Tapınaktaki rahipler daha sonrasında korkusuz savaşçılar olarak ün yapmışlar ve Mançu imparatorluğunun Çin’i işgal ettikleri ve Ming hanedanlığına son verdikleri dönemde bir tehdit olarak görülmeye başlamışlardır.

Yeni Qing hükümeti tapınağa karşı uyguladığı bir seri yıpratma faaliyetleriyle rahiplerin yaşantısını zorlaştırmış, ve bu saldırıları tapınağı yakmaya, hatta tapınak sakinlerinin çoğunu öldürmeye kadar götürerek rahiplerin hayatını günden güne daha da çekilmez bir hale sokmaya başlamıştır. İnanışa göre bu rahiplerden kıdemlilerinden beşi katliamdan kaçmayı başarmış ve varolan diğer sitillerin temsilcilerini (ki bir inanışa göre onların tapınaktan ayrılan ve bilgilerini dişarıda kullanan hainler olduğu söylenir) üstesinden gelebilmek ve Qing hükümetini devirmek için bildikleri Kung-Fu tekniklerini geliştirmeye yemin etmişlerdir.

Söylentiye göre bu rahiplerden birisi bir (beyaz) turna kuşu ve yılanın kavgasına şahit olan ve bunun neticesinde zaten var olan bilgilerini daha sade ve etkin kılmayı hedefleyerek yeni bir dövüş sanatı geliştiren Ng Moi isimli bir Budist rahibedir. Ng Moi’nin yaşadığı köyde yerli bir kumandanın zorla evlenmek istediği bir genç kız vardır. Bunu duyan Ng Moi genç kızı ilk öğrencisi olarak yanına alır ve eğer kumandanı yenebilirse kumandanın bir daha onu rahatsız etmeyeceğini söyler. Çalışmalardan sonra geri dönen kız kumandanı kolaylıkla yener ve böylece Ng Moi yeni sanatına ilk öğrencisinin ismini verir – Yim Wing-Chun. 

Wing-Chun güzel ya da sonsuz bahar anlamına gelmektedir. Geride kalanyazılı metinlerin pek az oluşundan yukarıda anlatılanların kısmen gerçek kısmen de kurguolduğu düşünülmektedir. Daha kesin olan şey şudur ki, Wing-Chun sanatı sonrasında Qing hükümeti karşıtı bir casuslar/suikastçiler grubu olan ve The Red Junk Opera ismiyle bilinen gezici bir opera topluluğu üyeleri tarafından uygulanmıştır. Takip eden yıllarda grup Wing-Chun bilgilerini gittikleri her yere taşımışlardır. Böylece zaman içinde Wing-Chun temelde aynı prensiplere dayanan ama küçük farklılıklar içeren çeşitli sitillerle gelişimini sürdürmüştür. Bu sistemler Wing-Chun sanatını uygulayan ustaların her birinin kendi tecrübe ve katkılarıyla şekillenmiş ve bu sitil ya bu katkıyı sağlayan kişinin ya da o katkının yapıldığı yerin ismiyle anılmaya başlamıştır. 


Geçen zaman içerisinde ustalar ve aileler yoluyla nesillere aktarılan Wing-Chun sanatının yaşayan en büyük otoritelerinden birisi büyük usta (Yip-Man) Ip-Man’ın oğlu Ip-Ching’dir.